De geboorte van Lou

Hey Annelies, deze nacht om 1:15 zijn wij de trotse ouders geworden van onze tweede dochter Lou!
Ik ben binnengegaan, om 10:00, met vruchtwaterverlies (niet veel, het waren niet de voorste vliezen die gebroken waren).
We hebben drie vroedvrouwen gehad (verschillende shiften) de tweede maakte me heel onzeker. Ze hield zich aan regeltjes en protocollen. Ze heeft een paar keer geprobeerd om de voorste vliezen te breken. Heel onaangenaam als dit niet lukt.
Om 17:00 was het dan toch gelukt maar de centimeters kwamen niet goed door, de weeën wel. Dus gaf ze me een pilletje. Ik kon beginnen janken want ik heb altijd gezegd dat als ze met medicatie begonnen ik ook voor een epidurale ging gaan maar dit was het laatste wat ik wou. Met hulp van Jan besloten we eerst de weeën af te wachten. Mijn lichaam reageerde gelukkig niet met een weeënstorm. Ze werden wel heftiger maar ik had nog mijn pauze tussendoor. Toch kwamen de centimeters niet goed door. Ik wou in bad en ook daar moest ze eerst de toestemming van de assistent gynaecoloog voor vragen maar ik mocht er uiteindelijk in.
Dit deed heel goed maar toen ik hieruit kwam begon ik wel weer over te geven zoals bij haar zusje Rachelle.

Gelukkig was de shift wel weer veranderd en kwam er een andere vroedvrouw binnen.
Ze zag hoe ik de weeën opving en vroeg of ik iets speciaal als voorbereiding had gedaan.
Ik zei "Ja, zwangerschapsyoga" en zij zei daarop "bij Lies in Balans" "daar heb ik er al veel van over de vloer gehad" dus ze kennen je hier wel . Ze was ook helemaal mee in het verhaal van "zo natuurlijk mogelijk" bevallen.
Terwijl ik van de tweede vroedvrouw alleen op zijlig mocht bevallen als alternatieve houding mocht ik van de derde vroedvrouw toch al zittend bevallen.
Maar ondertussen was ik zo onzeker over mijn eigen door de tweede vroedvrouw dat ik serieus heb getwijfeld over een epidurale.
Ik was ook echt bang van dat pilletje wat ze gegeven had.
Gelukkig had ik Jan aan mijn zijde en stelde hij mij gerust dat de weeën zeker te vergelijken waren met vorige keer en dat ik het wel zou kunnen.
In samenspraak met de derde vroedvrouw heb ik wel een infuus laten zetten met wat paracetamol en ook iets tegen de misselijkheid, wat een enorme verlichting was eens ik niet meer moest overgeven. Jan had dit in mijn plaats beslist omdat hij zag dat ik aan heel de bevalling begon te twijfelen en ik mezelf ook niet meer vertrouwde.
Opeens gingen de centimeters heel vlot en ook de derde vroedvrouw stond helemaal achter mij dat ik het wel zou kunnen zonder epidurale.
Ik ben Jan zo dankbaar voor zijn beslissing en dat hij zo achter mij stond!
In een mum van tijd was het tijd om te persen, en dit heeft amper 10 min. geduurd en toen was ze er.
Ik lag niet met de benen in de beugels en had voor mijn voeten wel voetsteunen. Ik zat rechter en heb haar kunnen aanpakken. Ook omdat het midden in de nacht was waren enkel de assistent gynaecoloog, de derde vroedvrouw, ik en Jan in de verloskamer.
Zalig was dit en zo dankbaar dat ik dit weer zonder epidurale heb kunnen doen. Zonder Jan was me dit niet gelukt.
​En jij natuurlijk ook bedankt, he voor de lessen. Zonder deze lessen zou ik mezelf helemaal niet voorbereid voelen op de bevalling!