De geboorte van Sofie

Ons geboorteverhaal:
Op 8 november 2018 is onze lieve Sofie geboren.
Ik heb hiervoor al 1,5 week serieuze voorweeën en harde buiken gehad maar op woensdag ochtend na een bezoekje aan de osteopaat lijkt er vruchtwater mijn onderbroek in te stromen. Het is niet zoveel, maar het ruikt ook niet naar urine.
Ik bel mijn vroedvrouw op, zij komt 's middags langs. De weeën zijn er wel al, maar nog niet zo heftig. Ze vindt het moeilijk om te bepalen of het vruchtwater is maar denkt van wel.
Ik moet binnen de 16 uur in goede arbeid zijn want anders moet ik sowieso naar het ziekenhuis ivm infectiegevaar en ik dus antibiotica krijg (dit alles zijn Belgische normen, ik woon in België).

Na het onderzoek blijkt dat mijn baarmoederhals bijna verstreken is en ik 1 cm ontsluiting heb. Ik heb blijkbaar al hard gewerkt.

Om half 6 breekt dan echt mijn vruchtwater, mijn vriend is gelukkig thuis. Het stroomt zo langs mijn benen af in het midden van de woonkamer. Hij vergelijkt het met haaienvinnensoep, Haha we lachen hard!

Om 9 uur is vroedvrouw er weer, ze onderzoekt nog een keer. Baarmoederhals is volledig verweekt, 2 cm ontsluiting. Ze verwacht dat het goed gaat doorzetten en ik vannacht ga bellen om te vertrekken naar het ziekenhuis.
De weeën komen steeds heftiger, mijn vriend geeft tegendruk met zijn handen in mijn rug. Rugweeën zijn zeer pijnlijk! Een warmtekussen helpt ook.
Om 12 uur gaan we naar boven. Mijn vriend kan nog 2 uurtjes slapen terwijl ik de weeën met de buikademhaling opvang, het lukt me heel goed om dit toe te passen.
Ook zeg ik wel 100x¨: "Deze wee komt nooit meer terug" tegen mezelf en in mezelf.

Om 2 uur maak ik mijn vriend wakker, ik heb hem nu echt nodig om tegendruk te geven. Om half 4 belt hij de vroedvrouw. Ze controleert, 6 cm ontsluiting. Ik ga in bad, na even in bad, zeg ik dat ik wil gaan. Ik kan niet meer.
Om half 6 vertrekken we, ik zit helemaal in de zone.

Als we aankomen vraagt de vroedvrouw van het ziekenhuis of ik persdrang heb…. ja wat is dat? Ik moet wel naar de grote wc lijkt wel…. ik heb blijkbaar volledige ontsluiting!! Ik kan het niet geloven…. persen!!!!!

Na 50 minuten is onze Sofie geboren, zonder epidurale. De placenta laat nog even op zich wachten, dit duurt helaas nog 1,5 uur. Met veel pijn, drukken op mijn buik en mee persen komt ook de placenta los. Wat een opluchting!!!

Onze grote droom is uitgekomen, we zijn papa en mama!!
Een gezonde dochter van 3240 kg en heeft een lengte van 49 cm.
Een heerlijke poppemie 💗💗
Dames die zijn bevallen proficiat met dit grootste geschenk.
​Dames die nog moeten bevallen, jullie kunnen het!!!

Lieve Annelies, wat heb ik veel gehad aan jouw lessen tijdens mijn bevalling. Opvangen van weeën door de buikademhaling, het zinnetje: "deze wee komt nooit meer terug", de partneravond en alle antwoorden die ik van je heb gekregen tijdens de lessen! Ook vergeet ik niet dat het belangrijk is om ook tijdens de bevalling te lachen, zelfs tijdens het persen heb ik er een grapje doorheen gegooid. En toen de placenta werd geboren na 1,5 uur persen vroeg ik ook nog of ik hem mee mocht nemen... iets wat ik van te voren niet had bedacht! Nogmaals een hele dikke dankjewel en tot ziens bij de baby massage 😘